هج کردن ریسک را کم می‌کند



بیماری دژنراتیو دیسک معمولا زمانی آغاز میشود که پارگی هایی در دیواره دیسک به نام پارگی حاشیه دیسک (پارگی لایه فیبروز خارجی)ایجاد میشود. گاهی این پارگی ها منشا درد کمرمی­باشند.

اکستنشن مژه،مزایا و معایب و هزینه ی اکستنشن مژه

امروزه داشتن موها و ابروها و مژه های پرپشت آرزوی بسیاری از مردم شده است.با پیشرفت علم و تکنولوژی روشهای زیادی برای جبران کم پشتی موها و ابروها و مژه ها ارائه شده است.کاشت مو ,کاشت ابرو و کاشت مژه یکی از بهترین روشها می باشد.برای پرپشت کردن مژه ها روش دیگری بنام اکستنشن مژه وجود دارد که نسبت به کاشت مژه ،راحت تر و در دسترس تر می باشد.در این مقاله قصد داریم که شما را با اکستنشن مژه آشنا کنیم.

اکستنشن مژه یکی از راهکارهایی است که امروزه مورد استقبال برخی از خانم‌ها قرار گرفته‌ تا مشکل کم پشت بودن مژه‌های خود را حل کنند و مژه‌هایی بلند و حالت‌دار داشته باشند. مژه‌های ضخیم و پرپشت از چیز‌هایی است که تقریبا همه مایل به داشتن آن هستند، اما گاهی به صورت ژنتیکی و یا بر اثر عوامل محیطی فرد از مژه‌های کم پشتی برخوردار می‌شود و برای رفع آن به روش‌های مختلفی دست می‌زند. اگرچه درمان‌های خانگی مختلفی برای تقویت مژه و پرپشت شدن آن‌ها وجود دارد، اما همانطور که می‌دانید این شیوه‌ها زمان بر هستند. در مقابل می‌توان از روشی که اصطلاحا به آن اکستنشن مژه می‌گویند استفاده کرد. در این روش سریع به نتیجه هج کردن ریسک را کم می‌کند مطلوب خود می‌رسید، اما باید قبل از اقدام برای این کار در ارتباط با آن آشنایی کامل داشته باشید.در این روش اکستنشن‌ها تک تک به مژه‌های طبیعی چسبانده می‌شود تا ضخامت، طول و رنگ مژه‌ها را بهبود بخشد. این اکستنشن‌ها از مواد مصنوعی همچون موی سمور، ابریشم و یا حتی موی انسان ساخته می‌شوند.

مدل های اکستنشن مژه

کاشت تک به تک مژه ها یا همان اکستنشن کلاسیک مژه

در روش اکستنشن کلاسیک مژه، مژه های مصنوعی مجزا به صورت یکی یکی با استفاده از چسب روشن یا مشکی مخصوص و با دوام به مژه های طبیعی شما وصل می شوند.در این روش مژه ها بین 4 تا 6 هفته دوام می آورند. معمولا برای هر چشم می توان از 60 تا 80 مژه استفاده کرد.جنس مژه های مخصوص اکستنشن می تواند از موی انسان، موی سمور، موی اسب، فیبرهای مصنوعی یا ابریشم باشد. استفاده از موی حیوانات برای این کار توصیه نمی شود زیرا ما نمی توانیم از پاکیزه و استریل بودن آن اطمینان حاصل کنیم. علاوه براین مژه های تولید شده از موی حیوانات احتمال حساسیت را بالا می برند.

اکستنشن مژه والیوم (سه بعدی)

به هر تار از مژه های طبیعی بین 2 تا 5 تار مژه ابریشمی بسیار نازک و سبک چسبانده میشود (البته با در نظر گرفتن ضخامت و قدرت تحمل مژه های طبیعی مشتری)

جالب است که بدانید اکستنشن والیوم هم سبکتر از اکستنشن کلاسیک میباشد و هم دوام بیشتری دارد.

اکستنشن مژه مگا والیوم

برای افرادی که تمایل به داشتن مژه های خیلی پر پشت و کاملا مشکی دارند میتوان حجم بیشتری از مژه های ابریشمی استفاده کرد . در این روش با توجه به ضخامت و قدرت تحمل مژه مشتری بین 7 تا 12 مژه ابریشمی روی هر مژه استفاده میشود.

تفاوت اکستنشن مژه با مژه مصنوعی

مژه‌های مصنوعی که استفاده می‌شود با یک نگاه ساده کاملا قابل تشخیص است، اما هنگامی که شما اکستنشن برای مژه انجام می‌دهید، به سادگی مشخص نمی‌شود و با مژگان خودتان تفاوت زیادی ندارد.

علاوه بر این نتیجه‌ای که شما با اکستنشن مشاهده می‌کنید به مراتب خیلی بالاتر و بهتر از مژه مصنوعی است و همین طور مدت دوام اکستنشن پایدارتر است و مدت طولانی تری بر مژه‌های شما بدون تغییر باقی می‌ماند.

تفاوت اکستنشن مژه و کاشت مژه

این دو کاملا با یکدیگر متفاوت اند. کاشت مژه با مو‌های کاملا طبیعی به صورت شش ماهه کاشته می‌شود و معمولا دو هفته یک بار نیاز به ترمیم دارد در صورتیکه در روش اکستنشن از تار‌های مصنوعی استفاده شده که طول عمر کوتاه تری هم دارد.

نکاتی در مورد کاشت و اکستنشن مژه

  • عمر مفید اكستنشن مژه حدود یك ماه است و با ریزش هر مژه طبیعی، معمولا اكستنشن آن هم می‌افتد.
  • تعداد مژه‌ای که برای هر فرد انتخاب می‌شود، بستگی به تعداد مژه‌های خود فرد دارد. به دليل اينكه مژه‌های مصنوعی روی مژه‌های طبيعی كار می‌شوند اگر فردی تعداد مژه‌های طبيعی خودش كم باشد تعداد كمی مژه می‌تواند بكارد.
  • بلندی مژه مصنوعی حداكثر باید 2 برابر بلندی مژه طبیعی باشد. بیش از این مقدار به‌خصوص اگر مژه‌های طبیعی ضعیفی دارید، می‌تواند باعث ریزش مژه شود.
  • اگر شخصی بداند پوست حساسی دارد و ممكن است بعد از كاشت دچار حساسيت شود، بهتر است ابتدا دو عدد مژه بكارد و بعد از گذشت چند روز اگر دچار حساسيت شد آنها را بردارد و ديگر كاشت مژه انجام ندهد.
  • بعد از كاشت بايد خيلی مراقب مژه‌ها باشيد. بهتر است چشم‌های خود را نماليد و با قدرت آنها را نخارانید. بهتر است وارد سونای بخار نشويد، وقتی حمام می‌كنید بايد مراقب باشيد فشار آب به صورت مستقيم به چشم‌هایتان نخورد.
  • اگر مژه‌های شما به اندازه كافی بلند و پرپشت است، بی‌دلیل به دنبال اكستنشن مژه نروید و به استفاده از مژه‌های مصنوعی در مهمانی‌ها اكتفا كنید. اكستنشن مژه فقط به افرادی پیشنهاد می‌شود كه طول مژه آنها كمتر از 3 میلی‌متر است.

آیا اکستنشن مژه به مژه های طبیعی آسیب می رساند؟

اکستنشن مژه

شاید این را به مراتب شنیده باشید که مژه مصنوعی به مژه های طبیعی آسیب می رساند اما این تنها در صورتی صحت دارد که نکات ضروری برای چسباندن آن رعایت نشود.

در واقع، اگر این کار به درستی صورت گیرد، هیچ آسیبی برای مژه هایتان نخواهد داشت. به تنها چیزی که باید بدان توجه کنید آلرژی است که ممکن است به چسب آن داشته باشید. بنابراین اگر هنگام چسباندن مژه احساس سوزش یا درد کردید، حتما آرایشگرتان را در جریان بگذارید.

یادتان هج کردن ریسک را کم می‌کند باشد که این کار هیچ دردی ندارد، بنابراین اگر در هر کدام از مراحل آن احساس درد یا سوزش کردید، حتما اشتباهی در کار است. قبل از شروع کار هم از چسبی که قرار است برای شما مورد استفاده قرار گیرد، اطمینان حاصل کنید. این چسب نباید حاوی فرمالدئید باشد.

نحوه ی مراقبت از اکستنشن مژه

عمر مفید اكستنشن مژه حدود یك ماه است و با ریزش هر مژه طبیعی، معمولا اكستنشن آن هم می‌افتد. می‌توانید برای اینکه مدت طولانی‌تری مژه‌ها هج کردن ریسک را کم می‌کند روی پلک بمانند از روغن‌های مخصوص آرایش مژه استفاده كنید اما هیچ نیازی به استفاده از ریمل نیست. اگر تمایل دارید ریمل بزنید، حتما باید انواعی را انتخاب كنید كه با آب پاك می‌شوند و در ضمن فقط نوك مژه‌ها را ریمل كنید. برای پاك كردن آرایش چشم‌ها نیز لازم است از ژل‌های شستشو كمك بگیرید و به كمك دستمالی نرم به آرامی اطراف مژه‌ها را تمیز كنید. استفاده از شامپو بچه نیز برای شستشوی پوست صورت و چشم‌ها بهتر است.هج کردن ریسک را کم می‌کند

نکاتی که باید قبل از اکستنشن مژه رعایت کنید:

قبل ازاکستنشن صورتتان را چند ساعت نشویید تا مژه‌ها كاملا خشك باشند.

از 24 ساعت قبل انجام حركت‌های ورزشی كه باعث عرق‌كردن می‌شود و از 48 ساعت قبل انجام ورزش‌هایی مانند شنا یا رفتن به سونا خودداری نمایید.

مزایای اکستنشن مژه

مزایای اکستنشن مژه

اکستنشن‌های مژه جایگزین با دوام‌تر و طبیعی‌تری نسبت به مژه‌های مصنوعی هستند. به علاوه اینکه به برنامه‌ی روزانه نیاز ندارند.

تنها حدود یک ساعت طول می‌کشد تا در سالن اعمال شود، و فرایندی کاملا بدون درد است. اکستنشن‌ها حدود یک ماه دوام دارند، و احتمالا در این مدت به این نتیجه می‌رسید که نیازی به ریمل ندارید.

اکستنشن، تقریبا گزینه‌ی مناسبی برای همه‌ی افراد است. حتی اگر از لنزهای چشمی استفاده می‌کنید، مژه‌های کوتاه و یا بلندی دارید و یا چشم‌های حساسی دارید. همچنین می‌توانید مژه‌هایتان را هرطور که دوست دارید انتخاب کنید. تنها کافیست با متخصصتان درباره گزینه‌های مختلف مشورت کنید.

عوارض اکستنشن مژه

گرچه اكستشن مژه به نظر زیبا و بی‌خطر می‌رسد اما عوارض زیادی برای چشم‌ها دارد؛ مثلا اگر شخصی كه این كار را انجام می‌دهد ماهر نباشد ممكن است مژه‌های پلك بالا و پایین را به هم بچسباند و در نتیجه مژه‌های طبیعی هم كنده شوند. ورود چسب به چشم نیز می‌تواند باعث آلرژی و عفونت چشم شود. اگر مژه مصنوعی وارد چشم شود، باعث تحریك بسیار شدید خواهد شد.

قیمت اکستنشن مژه

یک اکستنشن کار خوب همیشه سعی می کند که نام و اعتبار خود را فدای قیمت نکند. حتی هج کردن ریسک را کم می‌کند هستند اکستنشن کاران کاملا حرفه ای که با کیفیت کار خود برای خود در این هنر آرایشی ، برند هستند و مشهور.

فاکتور مهمی دیگر که در اکستنشن مژه تاثیر دارد جنس اکستنشن مژه است .اکستنشن مژه مصنوعی ، بالطبع قیمتش ارزانتر از اکستنشن موی طبیعی خواهد بود.

فاکتور مهم دیگری که در قیمت اکستنشن مژه هم تاثیر در به کم حجم بودن و پر حجم بودن اکستنشن مزه است. اگر خواهان اکستنشن مژه پر پشت و پر حجم هتسید باید هج کردن ریسک را کم می‌کند تارهای مزه بیشتری در کار اکستنشن مژه شما بکار رود که قیمتش هم بالاتر می رود.

اکستنشن مژه با توجه به اینکه در کدام مرکز اکستنشن مژه انجام شود قیمتهای متفاوتی خواهد داشت و دارد.

مراقبت هاي مژه بعد از اكستنشن مژه

1- پاک كننده ی آرايشي چرب و روغنی به چشم هايتان نماليد.

2- ريمل نزنيد، چون هم مژه های اكستنشن را خراب ميكند و هم اينكه مژه های خودتان سنگين ميشود و ميريزد.

3-آرايش اطراف چشم را با گوش پاک كن آغشته به حلال، به آرامي و با احتياط پاک كنيد.

4- ترجيحا با صورت توی بالشت خود فرو نرويد، چون به مرور موجب كج و كوله شدن مژه هایتان ميشود.

5- آخرين نكته و مهمترين نکته اين است: اصلا مژه ها را دستكاري نكنيد و آنهارا نكشيد!

6-سعي نكنيد مژه اكستنشن را با دست خودتان در بياوريد چون مژه خودتان هم كنده ميشود!

7-دستكاري كردن مداوم مژه به مرور ريشه مژتان را ضعيف مي كند و مهمترين عامل ريزش هست بعد از اكستنشن. در ابتدای کاشت مژه ها ممکن است ترغیب شوید که به مژه ها دست بزنید یا آن ها را بکشید. اما هرگز این کار را انجام ندهید. مژه ها هم مثل موهای سر چرخه ریزش طبیعی خودشان را دارند. اما اگر به آن ها زیاد دست بزنید ممکن است ریزش دائمی پیدا کنند. شاید مژه ای که بیفتد دیگر جای آن رشد نکند پس باید مراقب باشیم.

8- بعد از کاشت بلافاصله از لنز استفاده نکنید وترجیحا نصف روز از زمان کاشت گذشته باشد

9- مژه ها را هر روز شانه کنید . بعد از هر بار اکستنشن مژه باید یک برس مژه تمیز فراهم کنید و هر روز آن را برس بکشید تا به هم ریخته نشود.

10- بالشتان را عوض کنید . بالش ابریشمی یا ساتن نه تنها از چروک شدن پوست جلوگیری می کند بلکه مانع آسیب رسیدن به مژه ها نیز می شود. شب ها هنگام خواب که غلت میزنید صورت به بالش سائیده می شود. اگر ملحفه بالش کتان یا نخ باشد اصطکاک ایجاد می کند اما پارچه های ساتن سر هستند. یعنی مژه ها عمر بیشتری پیدا می کنند.

۱1- از مالیدن ، خاراندن شدید و کشیدن مژه ها و چشم خودداری کنید

1۲- موقع خواب به روی صورت نخوابید

13- موقع حمام ، سر خود را کمی پایین نگه دارید تا آب با فشار روی مژه ها نریزد.

14- ترجیحا بعد از اکستنشن از ریمل استفاده نکنید ، مخصوصا ریمل ضد آب. در صورت نیاز از ریمل مخصوص مژه اکستنشن شده استفاده کنید.

1۵- برای پاک کردن آرایش تان، از پد‌های مخصوص آرایشی‌ که از جنس کتان هستنند استفاده کنید.

16- از فر مژه استفاده نکنید.

17- در ۲۴ ساعت اول اصلا اب با چشم تماسی نداشته باشد، هنگام خواب مراقبت شود

18- حرارت مستقيم سشوار نگيريد، چون موجب بي حالت شدن مژه هاي اكستنشن میشود

19- سونای بخار و حمام داغ ترجيحا نگيريد

20- مژه ها را ترمیم کنید. همانطور که برای رنگ موها برنامه ثابتی دارید باید برای مژه ها هم داشته باشید. هر سه هفته یکبار نزد آرایشگرتان بروید و مژه ها را ترمیم کنید.

نکات مهم درباره چسب اکستنشن مژه

یکی از دغدغه های اصلی در اکستنشن مژه، انتخاب و استفاده از چسب مژه خوب و با کیفیت است. برای اینکه اکستنشن مژه بی دردسری داشته باشید باید سالن معتبر و همچنین مژه کار حرفه ای که کارهایش را دیده اید، انتخاب کنید. در اینجا 10نکته مهمی که باید درباره چسب مژه و اکستنشن بدانید را آورده ایم:

انتخاب بهترین چسب اکستنشن مژه

احتمالا بزرگترین نگرانی در مورد گسترش استفاده از اکستنشن مژه ، ترکیب چسبی است که مورد استفاده قرار می گیرد. در حالی که بیشتر سالن های آرایشی معتبر بیشتر از اینکه نگران استفاده از چسب در نصب اکستنشن ها باشند از این موضوع خوشحال هستند که این موضوع طرفداران زیادی پیدا کرده است . افرادی که برای اکستنشن مژه از آرایشگرهای خانگی و یا سالن های کوچک خدمات می گیرند باید بدانند مژه کارهای آماتور ممکن است که اطلاعات زیادی راجع به چسب دائمی برای اکستنشن مژه نداشته باشند.

نکات مهم برای استفاده از چسب اکستنشن مژه

چسب نامرغوب باعث ریزش مژه ها میشود

ناراحت کننده ترین قسمت اکستنشن مژه زمانی است که مژه های زیبا و بلندی که هزینه زیادی برای آن پرداخت نموده اید شروع به ریزش می کند، برای این مشکل راه حلی وجود دارد. چسبی که برای اکستنشن استفاده شده ، تا زمانی دوام خواهد داشت که مژه اصلی شما نروییده باشد. اگر قبل از رویش مجدد مژه شما ، اکستنشن ها شروع به ریزش کنند پس حتما مشکلی در فرایند نصب آن وجود داشته است ( می تواند به علت استفاده از چسب نامرغوب و یا بی تجربه بودن آرایشگر شما باشد).چسبی که حساسیت و بیماری ایجاد نکند. چسب اکستنشن مژه در و رنگ سیاه و بی رنگ در بازار موجود است. برخی از چسب های اکستنشن مژه برای چشمان حساس و یا آلرژیک طراحی شده اند، مانند چسب های پیشرفته شرکت blink که از چسب ضعیفی استفاده می کند و دوام آن بین 1 تا 3 هفته است و به آرامی (10-20 ثانیه) خشک می شود. چسب های دیگر معمولا به مدت حداکثر 6 هفته دوام دارد، بنابراین در رابطه با این موضوع حتما با آرایشگر خود مشورت کنید.

چسب های حرفه ای

در دنیای حرفه ای های مژه ، چسب فقط خشک نمی شود بلکه به جزئی از مژه تبدیل می شود و در مجاورت هوای طبیعی رطوبت خود را از دست نمی دهد. اگر خلاف این را مشاهده کردید بدانید که آرایشگرتان مورد اعتماد نیست.

جداکردن مژه ها

هرگز خودتان مبادرت به جدا کردن اکستنشن از مژه تان نکنید. ممکن است این کار منجر به آسیب جدی و دائمی مژه های طبیعی تان بشود.

استفاده از چسب نامرغوب

ممکن است شما هزاران تومان برای یک پیوند اکستنشن مژه در یک سالن معتبر پرداخت کنید اما خیالتان از این بابت که از چسب های استاندارد و با کیفیت بالا استفاده می کند، راحت باشد. اما به ریسک این که مبلغی بسیار کمتر از این در یک سالن آرایشی ناشناخته پرداخت کنید و آسیب جدی ببینید واقعا نمی ارزد!به هر سالنی که مراجعه می کنید، آرایشگر موظف است که برند چسب مژه را به شما معرفی کند و شما هم تنها بعد از اینکه از کیفیت آن مطمئن شدید اقدام به اکستنشن کنید. بعضی از برندهای معروفی که در تبلیغات مشاهده می کنید نیز از این قاعده مستثنی نیستند و ممکن است سبب آسیب های جدی پوستی شوند. اگر آرایشگرتان از گفتن برند چسب خودداری کرد، مطمئن باشید یک جای کار می لنگد.

بوی خاص چسب

اگر مایل هستید که از چسب های بهداشتی و پزشکی برای اکستنشن شما استفاده شود باید کمی بوی بد آن را نیز تحمل کنید. بوی بد چسب نهایتا 2 ساعت ادامه خواهد داشت اما از شر عوارض چسب های اکستنشن غیربهداشتی در امان خواهید بود. بعضی از افراد ممکن است به چسب حساسیت داشته باشند و کمی چشمهایشان مرطوب هم شود و حالت چسبندگی داشته باشد اما تمام این اتفاق ها بعد از یک روز ناپدید خواهند شد.

رطوبت

ممکن است تعجب کنید اما طراحان و آرایشگران از ترفند کوچکی به نام رطوبت استفاده می کنند تا کارشان را سریع تر و راحت تر انجام بدهند، به این صورت که در محلول چسب مقدار کمی مرطوب کننده وجود دارد که سبب می شود کار چسباندن مژه های مصنوعی به طبیعی آسان تر صورت بگیرد. در واقع اگر در هوای خشک این پیوند صورت بگیرد مدت زمان بیشتری را باید منتظر خشک شدن بمانید و همچنین کیفیت خوبی را مشاهده نخواهید کرد.

حمام نکنید

اگر اولین بارتان است که اکستنشن مژه انجام می دهید، به این موضوع توجه داشته باشید که با توجه به نوع چسب استفاده شده ، تا حداقل 24 ساعت دوش نگیرید. میدانم که زمان زیادی است اما برای سلامتی تان این کار را بکنید، فکر بدی هم نیست که در این مدت خودتان را با یک کتاب خوب و یا فیلم جذاب سرگرم کنید.

استفاده از روغن

هرگز تلاش نکنید که خودتان اکستنشن مژه را جدا کنید. بعد از مبلغ زیادی که به آرایشگرها پرداخت کرده اید ، ریسک خراب شدن را به جان نخرید. اگر چسب مژه تان خیلی سفت شده و اذیت تان می کند میتوانید با مقدار بسیار کمی روغن نارگیل و یا روغن زیتون مژه هایتان را چرب کنید.البته حواستان باشد که اگر این مقدار زیاد باشد ممکن است کل اکستنشن تان جدا شود.

چرا آمار خطا در آزمایش‌های غربالگری بالاست؟

در ایران، آمار مثبت کاذب برای غربالگری زایمان، 16.5 درصد محاسبه شده و این بدین معناست که شما برای پیدا کردن هر یک نفری که مبتلا به سندرم داون است باید حدود 160 نفری را که احتمال زیاد نوزادشان سالم است را محتملا دچار نقص جنین تشخیص داده و او را به این سمت تشویق می‌کنید که 5 میلیون تومان برای آزمایش‌های تکمیلی غربالگری هزینه کند تا مطمئن شود که نوزادش گرفتار سندرم داون نیست.

چرا آمار خطا در آزمایش‌های غربالگری بالاست؟

گروه سلامت خبرگزاری فارس - این روزها که ماجرای طرح غربالگری در دوران بارداری به اَشکال مختلف در برخی رسانه‌ها به جریان افتاده است و در این بین، اهداف و ادله علمی و پزشکی به علل منافع سیاسی و حزبی به حاشیه رانده شده است، گفت‌وگوی کوتاهی با دکتر معصومه آباد، متخصص بهداشت باروری، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و عضو اسبق شورای شهر تهران انجام دادیم تا ابعاد علمی و اشکالات طرح غربالگری جمعیت قدری تبیین بشود.

*علت آمار بالای خطای مثبت کاذب و منفی کاذب در آزمایش‌های غربالگری چیست؟

آمار مثبت کاذب در فرآیند غربالگری، خطایی است که ممکن است در همه‌ی آزامایش‌ها و آزمایشگاه‌ها رخ دهد اما خطای کاذب در فرآیند غربالگری واجد جایگاه خطیری است که آن را از سایر خطاهای آزمایشگاهی متمایز می‌سازد زیرا خطا در این فرآیند، موجب هدایت مادر باردار به سمت آزمایش‌های تکمیلی می‌شود و تبعا ممکن است منجر به سقط جنینش شود لذا تبعات روانی سنگینی بر مادر و نیز هزینه‌های گزاف اقتصادی برای خانواده خواهد داشت.

متاسفانه آمار مثبت کاذب و منفی کاذب در کشور ما بسیار زیاد است. در ایران، آمار مثبت کاذب برای غربالگری زایمان، حدود 16.5 درصد محاسبه شده است و این بدین معناست که شما برای پیدا کردن هر یک نفری که مبتلا به سندرم داون است باید حدود 160نفری را که احتمال زیاد نوزادشان سالم است را محتملا دچار نقص جنین تشخیص داده و او را به این سمت تشویق می‌کنید که 5میلیون تومان برای آزمایش‌های تکمیلی غربالگری هزینه کند تا مطمئن بشود که نوزداش گرفتار سندرم داون نیست. لذا این آمار از این جهت مهم است که از این مسیر، هزینه هنگفتی از جیب خانوارها به جیب ذی نفعان ریخته می‌شود.

از سوی دیگر، آمار منفی کاذب غربالگری ما هم بسیار بالاست. در شرایطی که سالانه بین 1000 تا 1500جنین داون از بین تمامی بارداری‌ها، نتیجه‌شان مثبت می‌شود یعنی اگر ما هیچگونه غربالگری انجام ندهیم، انتظار داریم که بین 1000تا 1500 جنین داون، متولد بشوند اما تقریبا تمامی زنان باردار را درگیر فرآیند غربالگری کردیم تا 1500 نفرِ مذکور را بیابیم در حالیکه بنابر آمار رسمیِ سال‌های گذشته، سالی 300نوزاد داون علی رغم غربالگری‌های انجام شده، متولد شده است، از چنین وضعی در ادبیات علمی به آمار منفی کاذب تعبیر می‌شود.

یکی از علل اینکه آمار خطای مثبت کاذب آزمایش‌های غربالگری در کشورمان بالاست، خطاهای سونوگرافی و آزمایشگاهی است نظیر اینکه مثلا کیت آزمایشگاهی تاریخ گذشته بوده، تاریخ دستگاه آزمایشیِ مورد استفاده منقضی شده است و. اما علت اصلی و مهم هج کردن ریسک را کم می‌کند دیگرِ بالا بودن آمار خطای مثبت را باید در آستانه اعلان پرخطر بودن جستجو کرد، بدین معنا که وزارت بهداشتِ هر کشوری، عددی را به عنوان مرز اعلان ریسک به مادران باردار تعیین می‌کند، برای مثال در کشور ما عدد 1 بر روی 250 به عنوان مرز اعلان ریسک به مادران باردار تعیین شده است لذا اگر نتیجه آزمایش مادر باردار عددی کمتر از عدد مذکور باشد، کم خطر محسوب شده و نیازمند هیچگونه تست تکمیلی نیست. اما متاسفانه آنچه در حال حاضر در حال رقم خوردن است این واقعیت است که برای مثال آزمایشگاه نیلو به عنوان بزرگترین آزمایشگاه غربالگری در کشور ما رسما در وب سایتش اعلان کرده است که تا عدد 1 بر روی 250، مادر باردار باید به سوی آمونیوسنتز سوق داده بشود اما تا مثلا 1 بر روی 1100 را ما توصیه می‌کنیم که آزمایش NIPT بدهد. نکته جالب اینجاست که عدد رسمی مرز اعلان ریسک در کشور ما نه توسط آزمایشگاه‌های مرتبط و نه توسط برخی از متخصصین مراعات نمی‌شود و مادرانی که کم ریسک هستند را به سوی آزمایش‌های تکمیلیِ بی‌وجه سوق می‌دهند لذا علت اصلیِ بالا بودن آزمایش مثبت کاذب همین نکته است که ذکر شد و متاسفانه هیچگونه نظارتی نیز بر این فرآیند صورت نمی‌گیرد، این درحالی است که مثلا کشور انگلیس حداکثر سقف مجوزدار آمارهای مثبت کاذبش 1.8دهم تا 2.5درصد است و هر سه روز کاری یک مرتبه همه‌ی آزمایشگاه‌های مربوطه در کشور انگلیس باید در سامانه بر خط اعلان گزارش بدهند.

*براساس آمارهای رسمی موجود، در کشور ما 94درصد زنان باردار به سوی غربالگری تشویق و سوق داده می‌شوند، دقیقا 3 برابر آنچه در کشورهای توسعه یافته در حال رقم خوردن است، علت چنین وضعی چیست؟

دستور العمل غربالگری که برای تشخیص بیماری‌های سندروم داون، تریزومی18، تریزومی13 و. انجام می‌پذیرد برای این نکته است که ما شاهد بارداری ایمنی باشیم و نوزاد سالمی متولد شده تا جامعه‌ی سالمی داشته باشیم اما با توجه به اینکه شیوع بیماری‌هایی نظیر سندروم داون عموما در بارداری‌هایی که مادر بالای 35سال داشته باشد و نیز سابقه بروز این بیماری در خانواده‌اش مطرح باشد، اتفاق می‌افتاد، شانس بروز این بیماری در آن‌ها بیشتر است لذا در کشورهای اروپایی چون سن باروری عموما بالاست، بیماری سندروم داون بیشتر مشاهده می‌شود لذا شما مشاهده می‌کنید که آمار غربالگری در کشوری نظیر هلند زیر 30درصد، در سوئد زیر 34درصد و در کانادا زیر 33درصد است و اصلا بدین صورت نیست که همه‌ی مادران باردار در تمام سنین و با شرایط مختلف، تشویث به غربالگری بشوند اما در کشور ما که عموما میانگین بیشتر باروری‌ها در سنین 25 و 26 سال است عموم مادران باردار یعنی 94 درصد بارداری‌ها به سمت آزمایش‌های غربالگری سوق داده می‌شوند، بدون هیچ پشتوانه منطقی و علمی.

*با این شرایط آیا غربالگری 94درصدی در کشور ما نشانگر نحوی اجبار نیست؟

باید توجه داشت که مستند به بازنگری مجددی که وزارت بهداشت در سال 99 بر دستورالعمل غربالگری انجام داد، فرآیندِ اجباری بودنِ آن از میان رفت اما در کل، غربالگری 94 درصدیِ زنان باردار جامعه که کماکان در حال انجام است نشان دهنده نحوی اجبار است و به این علت که قوانینی برای جلوگیری از بروز و شیوع بیماری سندروم داون تدوین شده است و موجب شده پزشکی که بیماری سندروم داون را تشخیص ندهد با مجازات‌های حقوقی مواجه بشود لذا اکثر پزشکان مصرند که عموم مادران باردار را به سوی انجام غربالگری سوق دهند.

*شما به عنوان فردی متخصص در زمینه بهداشت باروری، آیا پیشنهادی برای حل این وضعیت دارید؟

پیشنهاد بنده این است که ما به جای اینکه عموم جامعه‌ی مادران باردار(94درصد) را به سوی فرآیند غربالگری سوق بدهیم، بیایم گروه‌های پرخطر را از گروه‌های کم خطر متمایز کرده و گروه‌های پرخطر را به سوی فرآیند غربالگری سوق بدهیم زیرا که اصلی‌ترین‌ و تنهاترین عامل شیوع دهنده سندرم داون، سن بالای باروری و سابقه این بیماری در خانواده است و تبعا مابقی مردم را درخصوص انجام این آزمایش‌های گران قیمت بالاختیار قرار بدهیم.

کم آب شدن بدن

کم آب شدن بدن

کم شدن آب بدن وقتی اتفاق می افتد که بدن، بیشتر از آنکه مایعات دریافت کند، از حجم مایعات ذخیره شده استفاده می کند و دیگر آب کافی ندارد تا ارگان های بدن عملکرد عادی خود را داشته باشند.

اگر مایعات از دست رفته جایگزین نشوند، بدن دچار کم آبی می شود. بدن هر کسی ممکن است کم آب شود اما این وضعیت برای بچه های کوچک و کهنسالان بسیار خطرناک تر است.

رایج ترین علت کم آب شدن بدن در کودکان، اسهال شدید و استفراغ است.

کهنسالان به شکلی طبیعی حجم آب کمتری در بدن خود دارند و احتمال می رود به خاطر بیماری یا استفاده از داروها ، ریسک کم آب شدن بدن بالاتر رود.

این به آن معناست که حتی بیماری های جزئی مثل عفونت ها که بر ریه یا مثانه اثر می گذارند، می توانند منجر به کم آب شدن بدن در کهنسالان شود.

تماس با دکتر کلینیک دکتر خسروی

همچنین ، اگر فرد در هوای گرم آب کافی مصرف نکند، کم آب شدن بدن رخ می دهد و این مسئله در مورد همه گروه های سنی صادق است، مخصوصا اگر تمرینات ورزشی سخت و سنگین انجام شود.

این امکان وجود دارد که کم آبی بدن از شدید به ملایم تغییر کند و این در صورتی است که مایعات بیشتری مصرف شود.اما کم آبی شدید نیازمند درمان پزشکی سریع است.

علائم کم آبی آب

همیشه احساس تشنگی علامت قابل اطمینانی برای کم شدن آب بدن نیست. بسیاری از افراد، مخصوصا بزرگسالان ، تا زمانی که کاملا کم آب نشده اند، احساس تشنگی نمی کنند.

به همین دلیل است که استفاده از آب فراوان در هوای گرم یا وقتی بیمار هستید، اهمیت زیادی دارد. علائم و نشانه های کم آب شدن بدن در سنین مختلف متفاوت است.

در نوزادان یا کودکان:

  • دهان و زبان خشک
  • عدم وجود اشک هنگام گریه
  • خشک ماندن پوشک برای سه ساعت
  • چشم و گونه گود افتاده
  • نرمی جمجمه بالای سر
  • بی حالی و کج خلقی
  • عطش زیاد
  • دفعات کم ادرار
  • ادرار تیره
  • خستگی
  • سرگیجه
  • پریشانی

آب خوردن دختر جوان

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد؟

اگر شما یا یکی از عزیزانتان :

  • برای ۲۴ ساعت یا بیشتر است که اسهال دارید
  • پریشان، خواب آلود و آشفته تر از همیشه اید
  • خشک و کم انعطاف شدید
  • مدفوع خونی یا سیاه دارید

دلیل بروز کم آبی در بدن

گاهی اوقات کم آب شدن بدن به دلایل ساده ای رخ می دهد:

فرد به دلیل بیماری یا مشغله بسیار آب کافی نمی نوشد و یا اینکه در زمان مسافرت و کوهنوردی به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارد.

از دلایل دیگر کم آب شدن بدن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اسهال و استفراغ

اسهال شدید – اسهالی که ناگهانی و شدید باشد – باعث از دست رفتن حجم بالایی از آب و الکترولیت بدن طی کوتاه مدت می شود.

اگر اسهال با استفراغ همراه است، آب و مواد معدنی بیشتری از دست می رود.

تب

در کل، هر چه تب بالاتر باشد، بدن کم آب تر می شود. مشکل زمانی بدتر می شود که تب با اسهال و استفراغ همراه باشد.

تعریق زیاد

حین عرق کردن، آب زیادی از دست می رود. اگر ورزش سنگین انجام شود و آب استفاده نشود ، احتمال کم آب شدن بدن بسیار بالا می رود.

هوای گرم و شرجی هم میزان تعریق و آبی که بدن از دست می دهد را افزایش می دهد.

تکرر ادرار

این مسئله ممکن است به دلیل دیابت کنترل نشده رخ دهد. برخی داروهای خاص مثل داروی ادرار آور و برخی از داروهای مخصوص فشار خون هم می توانند باعث کم آب شدن بدن شوند .

عوامل پرخطر

بدن هرکسی قابلیت کم آب شدن را دارد اما بعضی افراد خاص، بیشتر در معرض خطر هستند:

نوزادان و کودکان

مستعدترین گروه برای تجربه ی اسهال و استفراغ ، نوزادان و کودکان هستند و در این صورت بیشتر در معرض خطر کم آب شدن بدن قرار می گیرند.

به دلیل کم بودن حجم بدن کودکان، آنها آب بدن خود را به علت تب یا در معرض گرما قرارگرفتن به سرعت از دست می دهند.

اغلب، کودکان نمی گویند تشنه اند و در صورت تشنگی هم طبیعتا نمی توانند برای خود نوشیدنی خریداری کنند.

کهنسالان

با بالا رفتن سن ، ذخیره آب بدن کم تر می شود و توانایی نگهداری مایعات کاهش می یابد و بنابراین احساس تشنگی ، احساس دقیقی نخواهد بود.

این مشکلات با بیماری های مزمن مثل دیابت، زوال عقل و استفاده از داروهای خاص همراه هستند. ممکن است کهنسالان مشکلات حرکتی داشته باشند که این امر باعث می شود نتوانند برای خود نوشیدنی تهیه کنند.

افرادی که بیماری های مزمن دارند

داشتن دیابت کنترل نشده فرد را در خطر شدید کم آبی قرار می دهد. بیماری های مربوط به کلیه و داروهای مدر هم این خطر را افزایش می دهند.

حتی سرما خوردگی و گلو درد فرد را بیشتر در معرض کم آبی قرار می دهد چون اشتهایی برای خوردن و آشامیدن وجود ندارد.

افرادی که در فضای باز کار یا ورزش می کنند

وقتی هوا گرم و شرجی است ، هج کردن ریسک را کم می‌کند خطر کم آب شدن بدن و بیماری های مربوط به در معرض گرما قرارگرفتن، زیاد می شود.

دلیل این مسئله، شرجی بودن هوا است و عرق بخار نمی شود و بنابراین بدن گرمای خود را از دست نمی دهد. این امر منجر به افزایش دمای بدن و نیاز بیشتر به مایعات می شود.

گرما زدگی و کمبود آب بدن

گرما زدگی و کمبود آب بدن

عوارض

کم آب شدن بدن باعث عوارضی می شود مثل:

گرمازدگی

اگر حین انجام ورزش سنگین و تعریق بسیار مایعات کافی استفاده نشود، گرمازده خواهید شد که از خفیف تا شدید متغیر است و در نوع خفیف، گرفتگی عضلات و ضعف مفرط ناشی از گرما رخ می دهد و در نوع شدید خطر مرگ در وجود دارد.

بیماری های کلیوی و مجاری ادراری

قرار گرفتن در معرض کم آبی های مکرر باعث عفونت مجاری ادراری ، سنگ کلیه و حتی از کار افتادن کلیه ها می شود.

تشنج

الکترولیت ها- مثل پتاسیم و سدیم – سیگنال های الکتریکی را سلول به سلول حمل می کنند.

اگر الکترولیت های بدن از تعادل خارج شوند پیام های الکتریکی نرمال به هم می ریزند که باعث انقباض ماهیچه ها و گاهی اوقات از دست دادن هوشیاری می شود.

شوک هیپولمی

یکی از شدیدترین و مهلک ترین عوارض کم آب شدن بدن، شوک هیپولمی است و زمانی رخ می دهد که حجم پایین خون باعث کاهش فشار خون شده و در نتیجه اکسیژن در بدن به حداقل می رسد.

پیشگیری از کم آبی بدن

برای پیشگیری از کم آب شدن بدن، به قدر کافی مایعات و خوراکی های آبکی مثل میوه و سبزیجات بخورید. این که صبر کنید تا تشنه شوید، نشانه ای خوب برای دریافت مایعات است.

فرد در شرایط زیر بیشتر به مایعات نیاز پیدا می کند:

اسهال و استفراغ

اگر کودک اسهال و استفراغ دارد، آب زیاد یا سرم خوراکی باید به او داد و تا رسیدن بدن به مرحله کم آبی صبر نکرد.

ورزش های سخت

در کل بهتر است روز قبل از شروع ورزش سنگین، آب رسانی به بدن را شروع کرد. تولید حجم زیادی از ادرار شفاف و رقیق نشان می دهد که بدن به خوبی آب رسانی شده است.

در طول فعالیت های ورزشی، نوشیدن مداوم مایعات در فواصل زمانی منظم و ادامه دادن آن بعد از اتمام ورزش توصیه می شود.

هوای سرد یا گرم

در هوای گرم یا شرجی به آب بیشتر احتیاج می شود تا دمای بدن پایین نگه داشته شود و آبی که طی عرق کردن از دست رفته جایگزین شود.

در هوای سرد هم آب بیشتر ممکن است نیاز باشد تا بر عدم رطوبت حاصل از هوای خشک غلبه شود . این امر در ارتفاعات بیشتر اتفاق می افتد.

بیماری ها

بدن کهنسالان با بیماری های کم اهمیت هم خیلی زود کم آب می شود. یعنی بیماری هایی مثل آنفلوانزا، برونشیت یا عفونت مجاری ادراری.

در کل وقتی فرد احساس بیماری می کند باید آب بیشتری استفاده کند.

تشخیص کم آب شدن بدن

پزشک بر پایه علائم ونشانه های فیزیکی می تواند کم آب شدن بدن را تشخیص دهد. اگر بدن فرد کم آب شده باشد، به احتمال زیاد دچار کاهش فشار خون هم شده است.

مخصوصا وقتی فرد می خواهد از حالت درازکش به ایستاده تغییر موقعیت دهد، ضربان قلب سریع تر از نرمال شده و جریان کمِ فشار خون به اندام ها سرازیر می شود.

برای تایید تشخیص و تعیین درجه ی کم آبی بدن باید تست های دیگری هم انجام شود:

آزمایش خون

نمونه خون برای چک کردن فاکتورهای بسیاری مثل سطح الکترولیت ها مخصوصا سدیم و پتاسیم و وضعیت کلیه ها گرفته می شود.

آزمایش ادرار

آزمایش های انجام شده روی ادرار نشان می دهند کم آب شدن بدن صورت گرفته یا خیر و این که در چه سطحی است. همچنین احتمال عفونت مثانه هم چک می شود.

درمان کم آب شدن بدن

تنها درمان موثر کم آب شدن بدن ، جایگزین کردن مایعات و الکترولیت های از دست رفته است. بهترین روش درمان ، بستگی به سن ، شدت کم آبی و دلیل بروز آن دارد.

برای نوزادان و کودکانی که به دلیل اسهال و استفراغ و تب کم آب شده اند، از محلول سرم خوراکی که بدون نسخه هم قابل تهیه است استفاده می شود.

این محلول ها حاوی آب و نمک در مقادیر مشخص و خاصی هستند که هم آب و هم الکترولیت ها را تامین می کنند.

با حدود یک قاشق چایخوری ( ۵ میلی لیتر ) به مدت پنج دقیقه شروع کنید. استفاده از سرنگ برای بچه های کوچک که به راحتی محلول را نمی خورند بهتر است.

به کودکانی که بزرگتر هستند می شود نوشیدنی های انرژی زا ی رقیق شده هم داد. یک واحد نوشیدنی انرژی زا و یک واحد آب باید استفاده شود.

اکثر بزرگسالانی که به علت اسهال ، استفراغ یا تب کم آبی خفیف تا متوسط دارند، با نوشیدن آب و مایعات دیگر شرایط شان بهتر می شود.

اگر آب میوه غلیظ و خالص و نوشیدنی های غیرالکلی استفاده شوند، اسهال شدت می گیرد. اگر خارج از منزل و درهوای گرم یا شرجی کار یا ورزش می کنید ، آب خنک بسیار مفید است.

نوشیدنی های انرژی زای حاوی الکترولیت و همچنین محلول های کربوهیدرات هم بسیار کمک کننده خواهند بود.

بچه ها و بزرگسالانی که به شدت کم آب شده اند، باید توسط پرسنل اورژانس یا در خود بیمارستان تحت درمان قرار بگیرند.

نمک و مایعاتی که به صورت وریدی وارد بدن شوند، به سرعت جذب شده و بهبودی را تسریع می بخشند.

کم آب شدن بدن

آمادگی برای مراجعه به پزشک

در برخی موارد، وقتی با پزشک هج کردن ریسک را کم می‌کند تماس می گیرید تا وقتی را برای ملاقات تعیین کنید، دکتر مراقبت های پزشکی اورژانسی را پیشنهاد می دهد.

اگر شما ، فرزندتان یا کهنسالی که از او مراقبت می کنید نشانه هایی از کم آبی شدید بدن مثل عدم هوشیاری را نشان می دهد، به بخش اورژانس و درمان های فوری بیمارستان مراجعه کنید.

در صورتی که برای ملاقات با پزشک وقت کافی دارید، چند نکته مفید وجود دارند و از این قرار هستند:

چه کاری می توانید انجام دهید

۱- هر نشانه ای که در خود یا فردی که از او مراقبت می کنید می بینید، بنویسید . حتی اگر علائمی بی ربط هم مشاهده کردید یادداشت کنید.

اگر شما یا فردی که از او مراقبت می کنید اسهال یا استفراغ داشت ، دکتر باید بداند چه موقع شروع شده و روزی چند بار است.

۲- اطلاعات فردی مهم را یادداشت کنید یعنی هر سفری که اخیرا داشته اید یا غذاهایی که استفاده کرده اید و احتمالا باعث بیماری شده است.

علاوه بر آن ، پزشک می خواهد بداند اخیرا فرد بیمار با کسی که اسهال داشته در ارتباط بوده است یا خیر.

۳- لیستی از اطلاعات مهم پزشکی تهیه کنید. یعنی بیماری دیگری که فرد مورد نظر دارد و نام همه داروهایی که به خاطر بیماری استفاده می کند.

به لیست خود نسخه دکتر و داروهای بدون نسخه ای که تهیه کرده اید را هم اضافه کنید. حتی از نوشتن ویتامین ها و مکمل ها هم غافل نشوید.

۴- سوال هایی که قرار است از پزشک بپرسید یادداشت کنید. چند سوال اساسی که باید در مورد کم آب شدن بدن از پزشک پرسید این ها هستند:

  • چه چیزی باعث بروز این علائم می شود؟
  • چه آزمایش هایی مورد نیاز است؟
  • چه درمانی پیشنهاد می کنید؟
  • چه مدت بعد از درمان بهبودی حاصل می شود؟
  • منع فعالیتی خاص یا رژیم غذایی متفاوتی باید در نظر گرفته شود؟
  • برای پیشگیری از وقوع مجدد کاری می توانم انجام دهم؟
  • بیماری های دیگری هم دارم . آیا باید نوع درمانم را تغییر دهم؟
  • برای پیشگیری از وقوع مجدد و کم آب نشدن بدن چه کارهایی باید انجام دهم؟

چه انتظاری باید از پزشک داشت؟

احتمالا دکتر سوال های بسیاری بپرسد مثل:

  • علائم چه زمانی شروع شدند؟ در حال انجام چه کاری بودید؟
  • آیا می توانید مصرف غذا یا نوشیدنی خاصی را کاهش دهید؟
  • اخیرا چند بار دفع ادرار داشته اید؟ آیا هنگام دفع ادرار درد یا احساس تکرر ادرار داشته اید؟
  • آیا علائم و نشانه های دیگر مثل دردهای شمکی ، تب ، سردرد یا درد عضلانی داشته اید؟ اگر دارید چقدر شدید هستند؟
  • آیا در مدفوع خون دیده اید؟
  • آیا اخیرا غذایی مصرف کرده اید که به مسموم بودنش شک داشته باشید؟
  • آیا فرد دیگری هم بعد از خوردن آن غذا دچار همین مشکل شده است؟
  • اخیرا با کسی که اسهال داشته در تماس بوده اید؟
  • سرفه یا آبریزش بینی داشته اید؟
  • در حال مصرف چه داروهایی هستید؟
  • اخیرا به کشور دیگری مسافرت کرده اید؟
  • می دانید هج کردن ریسک را کم می‌کند هج کردن ریسک را کم می‌کند قبل از شروع این علائم ، وزن فرد بیمار چقدر بوده است؟

تیم ما در کلینیک تخصصی درمان اختلالات بلع دکتر خسروی درشهرک غرب با استفاده از مدرن ترین تجهیزات و بروزترین روش های درمان انواع اختلالات بلع و با همراهی پزشکان مغز و اعصاب، جراح و تیم توانبخشی و فیزیوتراپی درمان های جامعی را مناسب با وضعیت هر بیمار ارائه می دهند.

تلفن ثابت

تلفن همراه

آدرس:

تهران، شهرک غرب، بلوار فرحزادی، دویست متر بالاتر از بلوار دادمان، کوچه ناخدا محتاج، انتهای بن بست، پلاک یک، طبقه یک

فرسایش دیسک مهره ها

بیماری دژنراتیو چیست


بیماری دژنراتیو(فرسایشی تخریبی) دیسک به تخریب و تضعیف یک یا چند دیسک ستون مهره ­ها گفته میشود. در حالت طبیعی دیسکها به عنوان بالشتکهایی در بین مهره ها عمل میکنند. بیماری دژنراتیو(فرسایشی تخریبی) دیسک ممکن است به عنوان بخش طبیعی از فرایند پیری ایجاد شود اما صدمات و جراحات کمر نیز میتواند باعث به وجود آمدن این وضعیت شود.

پارگی دیواره دیسک

درمان پارگی دیواره دیسک


بیماری دژنراتیو دیسک معمولا زمانی آغاز میشود که پارگی هایی در دیواره دیسک به نام پارگی حاشیه دیسک (پارگی لایه فیبروز خارجی)ایجاد میشود. گاهی این پارگی ها منشا درد کمرمی­باشند.

التیام دیواره دیسک

التیام دیواره دیسک


هنگامی که این پارگیهای التیام پیدا میکند، بافت همبند در این ناحیه تشکیل میشود که قدرت و استحکام دیواره اولیه دیسک را ندارد. در صورتی که کمر دائماً دچار جراحت شود فرایند پارگی و تشکیل بافت همبند ادامه یافته و باعث تضعیف دیواره دیسک میشود.

تضعیف مرکز دیسک

به مرور زمان هسته یا مرکز دیسک آسیب دیده بخشی از محتوای آب خود را از دست میدهد. مرکز دیسک نوکلئوس پولپوزوس نام دارد و محتوای آب آن برای حفظ عملکرد دیسک و ضربه گیری ستون مهره ها لازم است.

فروریزش هسته

در صورتی که دیسک نتواند به عنوان بالشتک و ضربه گیر عمل کند، فروریزش یا کُلاپس هسته اتفاق می افتد. در چنین شرایطی مهره های بالا و پایین این دیسک آسیب دیده نزدیک به یکدیگر میلغزند. این راستای نامناسب دیواره ها باعث میشود مفاصل فاسِت در حالت غیر طبیعی قرار بگیرند.

تشکیل خار استخوان

گاهی اوقات این حالت نامناسب مهره ها ممکن است باعث شکل گیری خارهای استخوانی شود. در صورتی که این خارهای استخوانی به داخل مجرای نخاعی رشد کند، باعث تحت فشار قرار گرفتن طناب نخاعی و عصبها میشود (تنگی کانال نخاعی). موضع آسیب دیده ممکن است دردناک باشد.

صفحه اینستاگرام دکتر نقره کار

علایم بیماری دژنراتیو دیسک

برخی افراد درد، بی حسی یا مور مور شدن پاها را تجربه میکنند. در برخی موارد ممکن است هر از گاهی درد شدید تجربه شود. خم شدن و نشستن ممکن است درد را تشدید نماید. دراز کشیدن باعث کاهش فشار بر کمر و احتمالا آرام گرفتن درد میشود.

درمان

روشهای درمانی غیر جراحی متعددی برای درمان این حالات وجود دارد که در کلینیک درد تحت نظر فوق تخصص درد انجام میشود . در این روشها که از میزان بالای تاثیر برخوردار هستند نیازی به بیهوشی و برش جراحی نیست.

در صورتی که به تشخیص پزشک برای رفع تنگی کانال نخاعی، مجبور به انجام عمل جراحی هستید، بهتر است در صورت امکان اقدام به جراحی باز ننموده و کلینیک جراحی دیسک کمری را بیابید که از روشهای کمتر تهاجمی برای این کار استفاده می کنند. کمتر تهاجمی بودن جراحی لیزری برای رفع فشار از روی دیسک باعث می شود؛ دوره بازیابی و ریکاوری پس از عمل جراحی به میزان قابل ملاحظه ای کمتر شود و همچنین خطرات و عوارض پس از انجام عمل جراحی هم کاهش پیدا کند.

آدرس مطب : تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول
تلفن : 88670088 - 021

  • عادات بدی که باعث کمردرد میشوند
    تاریخ انتشار : 1400-02-05 تاریخ بروز رسانی : 1400-05-12
  • راههاي جلوگيري از كمر درد
    تاریخ انتشار : 1394-04-25 تاریخ بروز رسانی : 1399-09-24
  • علل شایع درد کمر
    تاریخ انتشار : 1394-10-25 تاریخ بروز رسانی : 1399-12-05
  • خشکی ستون فقرات
    تاریخ انتشار : 1396-05-15 تاریخ بروز رسانی : 1399-10-08
  • انواع روشهای درمان کمر درد
    تاریخ انتشار : 1400-03-04 تاریخ بروز رسانی : 1400-05-12

نظرات کاربران درباره این مطلب :

برای متن پیام فقط از حروف فارسی استفاده کنید .
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .

سندرم پیریفورمیس یک اختلال عصبی و عضلانی غیر معمول است که هنگامی که عضله پیریفورمیس عصب سیاتیک را فشرده می کند، ایجاد می شود. ماهیچه پیریفورمیس یک عضله صاف و باند مانند است که در باسن نزدیک بالای مفصل لگن قرار دارد. . ادامه مطلب

اگر کمردرد بیش از سه ماه به طول انجامد به آن کمردرد مزمن میگویند. اگر کمردرد شما بعد از 72 ساعت از زمان شروع بهتر نشد با پزشکتان مشورت کنید. . ادامه مطلب

شانه متحرک ترین مفصل بدن است. تورم، آسیب یا تغییرات استخوانی در ماهیچه ها، می تواند باعث درد شانه شود. ممکن است هنگام بلند کردن بازو از بالای سر یا حرکت آن به سمت جلو یا پشت خود درد داشته باشید که در ادامه به برخی از آنها می پردازیم. . ادامه مطلب

دکتر علی نقـره کار فلوشيپ فوق تخصصي درد از دانشگاه علوم پزشكي ایران . بورد تخصصي آنستزيولوژي و مراقبتهاي ويژه از دانشگاه علوم پزشكي تهران . بازرس انجمن رژيونال آنستزي و درد ايران (ISRAPM)

تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول
تلفن : 88670088 - 021
09107272720
021-88670088
021-88856583
021-88670077

هج کردن ریسک را کم می‌کند

مدیرعامل بورس در صف قربانیان بورس نوبت گرفت

آرمان امروز- مجتبي کاوه: بازار سهام اين روزها به شرايطي دچار شده که حتي وفادارترين معامله‌گران هم به بازار پشت کرده‌اند. روز چهارشنبه، چهارم آبان‌ماه در آخرين روز معاملاتي هفته يک ريزش سنگين ديگر را به ثبت رساند و با 26 هزار و 22 واحد کاهش، در ارتفاع يک ميليون و 241 هزار واحدي قرار گرفت. شاخص هم‌وزن هم با 8 ‌هزار و 310 واحد کاهش به 361 هزار و 357 واحد و شاخص قيمت با چهار هزار و 961 واحد افت به 215 هزار و 742 واحد رسيد. شاخص بازار اول، 23 هزار و 484 واحد و شاخص بازار دوم، 38 هزار و 723 واحد افت را ثبت کردند. روز قبل از آن هم شاخص بيش از 10 هزار واحد ريزش کرده بود و روز قبل تر هم همين طور. اين هفته بورس کلا يک روز سبز نداشت. با اين روند سقوط شاخص به کانال پايين تر هم چندان دور از انتظار نيست.
ياس و نااميدي در روز پاياني معاملات اين هفته به اندازه‌اي بود که تعدادي از سهامداران و معامله‌گران بورس در تالار حافظ تحصن کردند. البته بورس طي دو سال اخير بارها و بارها شاهد تحصن‌ها و اعتراض‌هاي سهامداران بوده ولي جز اسامي مسئولاني که هر از چندي استعفا مي‌دهند يا به ندرت برکنار مي‌شوند چيزي در اين بازار تغيير نکرده است. اين که چرا وضعيت بازار بهتر نمي‌شود را مي‌توان از اظهارات کارشناسان اين بازار درک کرد اما يک نکته مسلم است؛ اين که هر بار بورس به ابهامات و بي‌ثباتي هاي اقتصادي و غيراقتصادي واکنش نشان مي دهد، يک رئيس قرباني اين وضعيت مي‌شود اما با تغيير رئيس هم چراغ بازار از قرمز به سبز تغيير رنگ نمي‌دهد. بورس بعد از استعفاي شاهپور محمدي که جهش هاي متوالي قيمت سهام در زمان او آغاز شد و معتقد بود بايد جلوي اين جهش هاي غير واقعي را گرفت ديگر روي آرامش نديده و به گردابي تبديل شده که اکنون عشقي در صف قرباني شدن در آن ايستاده است. زمزمه استعفاي عشقي در روزهاي اخير بارها در بازار پيچيده اما او اين شايعات را تکذيب کرده و گفته است پاي مسئوليت خود مي ايستد. بايد منتظر ماند و ديد رئيس بورس تا کجا خواهد توانست پاي بازاري بايستد که نگاهش بيش از تصميمات درون تالار به اتفاقات و تصميمات خارج از تالار دوخته شده است.
ابهامات برطرف نشدني و تصميمات جزيره اي؛ آفت بورس
آنچه مسلم است اين که تصميمات جزيره‌اي نمي‌تواند سبب بهبود شرايط بازار شود و همچنين نمي‌تواند تغيير روند بازار را در پي داشته باشد. از طرفي شرايط تکنيکال و فاندامنتال بازار هم به گونه‌اي نيست که کفي براي آن متصور باشيم.


ضمنا با توجه به وجود برخي ابهام‌ها در اقتصاد کشور، نمي‌توان انتظار داشت شاخص بورس دچار تغيير و تحولي شديد و يا سقوطي چشمگير شود اما در صورت ايجاد تغييرات چشمگير و هدايت نقدينگي به سمت بازار سرمايه، پول‌هاي بسيار خوبي روانه سهم‌ها شده و شاهد تغيير چشمگير در نحوه معاملات خواهيم بود. ابهام نرخ ارز، بدبيني نسبت به تصميمات اتخاذ شده و وجود کسري در بودجه که هميشه گريبانگير کشور بوده، باعث شده بازار روند منفي را طي کند و چشم‌انداز روشني بين اهالي بازار وجود نداشته باشد.
معاملات الگوريتمي تنها مشکل بازار نيست
يک کارشناس بازار سرمايه در پاسخ به اين پرسش که توقف بازارگردان‌ها و معاملات الگوريتمي مي‌تواند به کاراتر شدن بازار سرمايه کمک کند يا خير؟ مي گويد: برطرف کردن يک مشکل نمي‌تواند به صورت دائم و بلندمدت ديگر مشکلات بازار را حل کند.
مازيار تلاشان عنوان مي کند: معاملات الگوريتمي از گذشته هم بوده و با توقف آن در گذشته لطمه ديگري بر بازار وارد شد. بنابراين، با حذف معاملات الگوريتمي موارد و يا مشکلات ديگري هم بايد برطرف شود.
اين کارشناس خاطرنشان مي‌کند: نااميدي بين سرمايه‌گذاران نسبت به بازار وجود دارد؛ بنابراين با حذف يک عامل نمي‌توان مشکلات بازار سرمايه را حل کرد که اميدواريم تصميماتي که دست‌اندرکاران مي‌گيرند، لطمه جديدي به بازار وارد نکند.
نگاه تکنیکال به ریزش های اخیر بورس
تصور کلی این است که ریزش های اخیر بورس در رابطه نزدیک با ناآرامی ها و التهابات اخیر جامعه روی داده است و این تصور با شکل گیری موج خروج سرمایه ها از بورس در روزها و هفته های اخیر قابل توجیه است. البته نمی توان افت پی در پی شاخص را بی ارتباط با شرایط به وجود آمده در هفته های اخیر دانست اما باید به این نکته نیز توجه کرد که روندهای تکنیکال از مدتها پیش حکایت از سقوط بورس به کانال یک میلیون و 200هزار واحد داشتند. از نگاه تکنیکال، شاخص کل بورس همچنان نیز مستعد کاهش است و این روند تا رسیدن شاخص به کف کانال یک و دو دهم میلیون واحدی ادامه خواهد یافت. در بیان علل این وضعیت باید گفت خروج سرمایه ها از بورس از مدتها پیش آغاز شده و این روزها شاهد تشدید این روند بوده ایم. ترس سرمایه گذاران از افق مبهم اقتصادی پیش رو که در پی متزلزل شدن باور نزدیک بودن زمان توافق برجام به وجود آمد یکی از مهم ترین علل خروج سرمایه گذاران از بورس بوده است. احیای برجام می توانست از نظر روانی اهرم قدرتمندی برای بازار سرمایه باشد اما این اتفاق نیفتاد و اکنون احیای برجام بیش از هر زمان دیگر دور از دسترس به نظر می رسد. یکی دیگر از مولفه های موثر بر بازار سرمایه، جذاب شدن بازارهای موازی همچون بازار ارز و طلا است که اکنون درشرایط پرنوسان اقتصادی و وضعیت ملتهب اجتماعی، بازارهای با رسیک زیاد و پرسودتری جلوه می کنند. متغیرهای
اقتصاد جهانی همچون تقویت دلار در برابر سایر ارزهای بین المللی در کشور و پیچیده شدن شرایط جنگ اوکراین که سرمایه گذاران را درسراسرجهان نسبت به سودآور بودن طلا خوش بین ترکرده است، از جمله این متغیرها به شمار می رسد. به این موارد باید برخی ریسک های درونی بورس را نیز افزود. خبرهایی از واردات خودرو که گروه خودرو را تحت تاثیر قرار می دهد، خبرهایی از احتمال افزایش قیمت نهاده های انرژی که صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی بورس را تحت تاثیر قرار می دهد و همچنین پذیرش شرکت های دانش بنیان در بورس با کمترین پشتوانه و برنامه ریزی توجیه پذیر، عمده ریسک های درون بازار به شمار می آیند. به این ترتیب شاهد بازاری هستیم که متغیرهای گوناگون کاهنده بر آن موثرند و متغیر افزاینده قابل توجهی در آن مشاهده نمی شود. نتیجه طبیعی این وضعیت خروج سرمایه از بورس است.و همچنین بورس در حال حاظر تشنه ی نقدینگی میباشد که در بسیاری از سهام ها در قیمت های جذاب برای ورود سرمایه گذاران خواهند بود.
کارشناس بازار سرمایه



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.