نظریه پرتفوی مدرن (MPT) افزایش بازده و کاهش ریسک
اگر به‌تازگی وارد بورس اوراق بهادار شده‌اید، احتمالا بارها واژه پرتفوی و مدیریت آن را شنیده‌اید. حتی ممکن است در پنل کارگزاری خود این عبارت را دیده باشید اما ندانید که منظور از آن چیست. افراد تازه وارد معمولا با مفهوم این عبارت آشنا نیستند و ممکن است احساس ناآگاهی به آنها دست بدهد. در این مقاله قصد داریم راجع‌به این عبارت صحبت کنیم و نظریه پرتفوی مدرن را با نظریه پرتفوی سنتی مقایسه خواهیم کرد.
پرتفوی چیست؟
قبل از رفتن سراغ مبحث اصلی به توضیح این موضوع که پرتفوی چیست می‌پردازیم. پرتفوی که به آن سبد دارایی‌ها یا سرمایه‌گذاری نیز می‌گویند، سبدی است متنوع از دارایی‌های مختلف که می‌تواند شامل سرمایه‌گذاری در مسکن، بانک، بورس اوراق بهادار، سکه، ارز، طلا و غیره باشد. هر کدام از این دارایی‌ها را نیز می‌توان متنوع کرد. مثلا اگر شما سهم‌هایی بخرید که هر کدام از صنعتی متفاوت انتخاب شده باشد، در واقع شما سبد سهام خود را متنوع کرده‌اید، به این سبد، پرتفوی اوراق بهادار می‌گویند. تاکنون دو رویکرد متفاوت نسبت به پرتفوی اتخاذ شده است، رویکرد سنتی و رویکرد مدرن.
رویکرد سنتی نظریه پرتفوی
رویکرد سنتی نظریه پرتفوی اعتقاد داشت که تمامی سرمایه‌گذاران باید دارای یک پرتفوی شخصی باشند که منحصر‌به‌فرد است و متناسب با نیازهای خودشان طراحی شده باشد. بنابراین نیاز بود تا سرمایه‌گذاران پیش از تشکیل پرتفوی مورد نظر خود، ابتدا میزان بازدهی اوراقی که قصد سرمایه‌گذاری در آن را دارند تخمین بزنند. بعد از تخمین میزان بازدهی، اوراقی را که انتظار دارند در آینده بیشترین بازدهی را داشته باشند برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند.
این رویکرد عوامل مختلفی را در انتخاب اوراق بهادار مناسب برای سرمایه‌گذاری بررسی میکند. برای مثال اگر بخواهید پرتفوی خود را با استفاده از رویکرد سنتی تشکیل دهید، باید به عواملی مانند درآمد جاری، اهداف سرمایه‌گذاری، دیدگاه و بازه زمانی مورد نظرخود و همچنین میزان ریسکی که می‌توانید تحمل کنید، توجه کنید و متناسب با آنها استراتژی مناسب خود را طرح‌ریزی کنید.
رویکرد مدرن نظریه پرتفوی
هری مارکوویتز، اقتصاد‌دان آمریکایی به نظریه پرتفوی سنتی انتقاداتی وارد کرد. او معتقد بود که پیدا کردن سهمی با کمترین ریسک و بیشترین بازدهی تقریبا ناممکن است و اگر افراد بخواهند پرتفوی مناسبی بسازند باید بین ریسک و بازده مورد انتظارشان یک تناسب برقرار کنند. افراد برای سرمایه‌گذاری تنها نباید ریسک و بازده یک دارایی را بسنجند.
نظریه پرتفوی مدرن (Modern Portfolio Theory) با این فرض شکل گرفت که سرمایه‌گذاران به‌طور ذاتی ریسک‌گریز هستند اما مطلوبیت نهایی آنها با هم متفاوت است. حال این سوال مطرح می‌شود که سرمایه‌گذاران چگونه پرتفوی یا همان سبد سرمایه‌گذاری خود را برای کسب بالاترین مقدار بازده مورد انتظار همراه با سطوح مختلف ریسک بازار بهینه می‌کنند؟ این نظریه معتقد است که هیچ چیزی به‌عنوان سرمایه‌گذاری کامل وجود ندارد. چیزی که مهم است و باید مورد توجه قرار بگیرد، انتخاب یک استراتژی با بازده بالا، همراه با ریسک متناسب با بازده است. این نظریه بر این موضوع تاکید میکند که ریسک جزء جدا نشدنی پاداشی بیشتر است.
نظریه پرتفوی مدرن در سال 1952 توسط هری مارکوویتز پیشنهاد داده شده است. این نظریه باعث دگرگون شدن مبحث مدیریت پرتفوی شد و همچنان به‌عنوان یک استراتژی محبوب استفاده می‌شود. این مقاله حدود 40 سال بعد از ارائه شدن نظریه، توانست برنده جایزه نوبل اقتصاد شود. مارکوویتز مدل خود را بر این فرض بنا کرد که سرمایه‌گذاران همیشه مقداری وجه در اختیار دارند، که می‌خواهند این پول را برای مدتی سرمایه‌گذاری کنند.
هری مارکوویتز - ارائه دهنده نظریه پرتفوی مدرن
نظریه پرتفوی مدرن استدلال میکند که افراد می‌توانند یک سبد سرمایه‌گذاری ایده‌آل برای خود طراحی کنند که با در نظر گرفتن مقدار بهینه ریسک، حداکثر بازدهی را برای آنها داشته باشد. با سرمایه‌گذاری در بیش از یک سهم، سرمایه‌گذار می‌تواند از مزایای متنوع‌سازی استفاده کند، در حالی که ریسک خود را کاهش می‌دهد.
چگونه تنوع‌بخشی باعث کاهش ریسک می‌شود؟ به‌طور کوتاه این موضوع را با بیان یک مثال توضیح می‌دهیم. سبد سرمایه‌گذاری‌ای را در نظر بگیرید که دارای سهام دو شرکت است. یکی از شرکت‌ها سهامش وقتی باران می‌بارد بازدهیش افزایش می‌یابد. شرکت دیگر سهامش هنگامی که باران نمی‌بارد، با بازدهی همراه است. اگر پرتفوی شما شامل هر دو سهم باشد، بدون توجه به این موضوع که باران باریده است و یا هوا آفتابی بوده، همیشه یک سود یا درآمدی برای شما وجود خواهد داشت. در واقع ریسکی که یک فرد هنگام خرید سهام یک شرکت، با آن مواجه می‌شود، کسب بازدهی کمتر از مقدار مورد انتظارش است. به‌عبارت دیگر این ریسک برابر است با انحراف از بازده متوسط.
نظریه پرتفوی مدرن (MPT) افزایش بازده و کاهش ریسک
اگر به‌تازگی وارد بورس اوراق بهادار شده‌اید، احتمالا بارها واژه پرتفوی و مدیریت آن را شنیده‌اید. حتی ممکن است در پنل کارگزاری خود این عبارت را دیده باشید اما ندانید که منظور از آن چیست. افراد تازه وارد معمولا با مفهوم این عبارت آشنا نیستند و ممکن است احساس ناآگاهی به آنها دست بدهد. در این مقاله قصد داریم راجع‌به این عبارت صحبت کنیم و نظریه پرتفوی مدرن را با نظریه پرتفوی سنتی مقایسه خواهیم کرد.
پرتفوی چیست؟
قبل از رفتن سراغ مبحث اصلی به توضیح این موضوع که پرتفوی چیست می‌پردازیم. پرتفوی که به آن سبد دارایی‌ها یا سرمایه‌گذاری نیز می‌گویند، سبدی است متنوع از دارایی‌های مختلف که می‌تواند شامل سرمایه‌گذاری در مسکن، بانک، بورس اوراق بهادار، سکه، ارز، طلا و غیره باشد. هر کدام از این دارایی‌ها را نیز می‌توان متنوع کرد. مثلا اگر شما سهم‌هایی بخرید که هر کدام از صنعتی متفاوت انتخاب شده باشد، در واقع شما سبد سهام خود را متنوع کرده‌اید، به این سبد، پرتفوی اوراق بهادار می‌گویند. تاکنون دو رویکرد متفاوت نسبت به پرتفوی اتخاذ شده است، رویکرد سنتی و رویکرد مدرن.
رویکرد سنتی نظریه پرتفوی
رویکرد سنتی نظریه پرتفوی اعتقاد داشت که تمامی سرمایه‌گذاران باید دارای یک پرتفوی شخصی باشند که منحصر‌به‌فرد است و متناسب با نیازهای خودشان طراحی شده باشد. بنابراین نیاز بود تا سرمایه‌گذاران پیش از تشکیل پرتفوی مورد نظر خود، ابتدا میزان بازدهی اوراقی که قصد سرمایه‌گذاری در آن را دارند تخمین بزنند. بعد از تخمین میزان بازدهی، اوراقی را که انتظار دارند در آینده بیشترین بازدهی را داشته باشند برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند.
این رویکرد عوامل مختلفی را در انتخاب اوراق بهادار مناسب برای سرمایه‌گذاری بررسی میکند. برای مثال اگر بخواهید پرتفوی خود را با استفاده از رویکرد سنتی تشکیل دهید، باید به عواملی مانند درآمد جاری، اهداف سرمایه‌گذاری، دیدگاه و بازه زمانی مورد نظرخود و همچنین میزان ریسکی که می‌توانید تحمل کنید، توجه کنید و متناسب با آنها استراتژی مناسب خود را طرح‌ریزی کنید.
رویکرد مدرن نظریه پرتفوی
هری مارکوویتز، اقتصاد‌دان آمریکایی به نظریه پرتفوی سنتی انتقاداتی وارد کرد. او معتقد بود که پیدا کردن سهمی با کمترین ریسک و بیشترین بازدهی تقریبا ناممکن است و اگر افراد بخواهند پرتفوی مناسبی بسازند باید بین ریسک و بازده مورد انتظارشان یک تناسب برقرار کنند. افراد برای سرمایه‌گذاری تنها نباید ریسک و بازده یک دارایی را بسنجند.
نظریه پرتفوی مدرن (Modern Portfolio Theory) با این فرض شکل گرفت که سرمایه‌گذاران به‌طور ذاتی ریسک‌گریز هستند اما مطلوبیت نهایی آنها با هم متفاوت است. حال این سوال مطرح می‌شود که سرمایه‌گذاران چگونه پرتفوی یا همان سبد سرمایه‌گذاری خود را برای کسب بالاترین مقدار بازده مورد انتظار همراه با سطوح مختلف ریسک بازار بهینه می‌کنند؟ این نظریه معتقد است که هیچ چیزی به‌عنوان سرمایه‌گذاری کامل وجود ندارد. چیزی که مهم است و باید مورد توجه قرار بگیرد، انتخاب یک استراتژی با بازده بالا، همراه با ریسک متناسب با بازده است. این نظریه بر این موضوع تاکید میکند که ریسک جزء جدا نشدنی پاداشی بیشتر است.
نظریه پرتفوی مدرن در سال 1952 توسط هری مارکوویتز پیشنهاد داده شده است. این نظریه متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ باعث دگرگون شدن مبحث مدیریت پرتفوی شد و همچنان به‌عنوان یک استراتژی محبوب استفاده می‌شود. این مقاله حدود 40 سال بعد از ارائه شدن نظریه، توانست برنده جایزه نوبل اقتصاد شود. مارکوویتز مدل خود را بر این فرض بنا کرد که سرمایه‌گذاران همیشه مقداری وجه در اختیار دارند، که می‌خواهند این پول را برای مدتی سرمایه‌گذاری کنند.
هری مارکوویتز - ارائه دهنده نظریه پرتفوی مدرن
نظریه پرتفوی مدرن استدلال میکند که افراد می‌توانند یک سبد سرمایه‌گذاری ایده‌آل برای خود طراحی کنند که با در نظر گرفتن مقدار بهینه ریسک، حداکثر بازدهی را برای آنها داشته باشد. با سرمایه‌گذاری در بیش از یک سهم، سرمایه‌گذار می‌تواند از مزایای متنوع‌سازی استفاده کند، در حالی که ریسک خود را کاهش می‌دهد.
چگونه تنوع‌بخشی باعث کاهش ریسک می‌شود؟ به‌طور کوتاه این موضوع را با بیان یک مثال توضیح می‌دهیم. سبد سرمایه‌گذاری‌ای را در نظر بگیرید که دارای سهام دو شرکت است. یکی از شرکت‌ها سهامش وقتی باران می‌بارد بازدهیش افزایش می‌یابد. شرکت دیگر سهامش هنگامی که باران نمی‌بارد، با بازدهی همراه است. اگر پرتفوی شما شامل هر دو سهم باشد، بدون توجه به این موضوع که باران باریده است و یا هوا آفتابی بوده، همیشه یک سود یا درآمدی برای شما وجود خواهد داشت. در واقع ریسکی که یک فرد هنگام خرید سهام یک شرکت، با آن مواجه می‌شود، کسب بازدهی کمتر از مقدار مورد انتظارش است. به‌عبارت دیگر این ریسک برابر است با انحراف از بازده متوسط.
متنوع کردن (diversification) سبد سرمایه گذاری و مزایای آن
متنوع کردن سبد سرمایه گذاری به معنی داشتن تعداد بیشتری از سهام یا انواع دارایی در سبد سرمایه‌گذاری است. افراد با تجربه و متخصص و همچنین شرکت های سرمایه گذاری همواره برای سرمایه‌گذاری تشکیل سبد (Portfolio) می‌دهند و هیچگاه کلیه سرمایه خود را بر روی یک دارایی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. در حقیقت متنوع کردن سبد سرمایه‌گذاری مصداق ضرب المثل همه تخم مرغ ها را در یک سبد نگذاشتن است. دو دلیل اصلی برای متنوع کردن سبد سرمایه‌گذاری وجود دارد:
۱) جلوگیری از فاجعه
متنوع سازی سبد سرمایه گذاری از بازدهی های بسیار منفی یا حتی فاجعه بار جلوگیری میکند. اگر تمام سرمایه در یک دارایی سرمایه‌گذاری شود و اتفاق بدی برای آن دارایی بیفتد ممکن است نه تنها تمام سودی که از دارایی عاید شده از میان برود بلکه زیان سنگینی را متوجه سرمایه‌گذار کند.
شرکت انرون (Enron) در آمریکا در دهه ۹۰ میلادی به کارمندان بازنشسته خود پیشنهاد میداد تا در ازای دریافت وجه بازنشستگی سهام شرکت را دریافت کنند. شرکت انرون از موفق ترین شرکتهای آمریکایی در آن دوران بود و در بازه سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ به صورت متوسط سالیانه ۲۷ درصد بازدهی برای سرمایه‌گذاران داشته که در مقایسه با شاخص S&P500 که از مهمترین شاخص های بازار بورس آمریکاست و در همین بازه به صورت متوسط سالیانه ۱۳ درصد بازدهی داشته بود، بسیار بهتر عمل کرده بود. برای درک بهتر این موضوع نمودار زیر نشان می‌دهد که اگر شما یک دلار در سال ۱۹۹۰ در انرون و یک دلار در S&P500 سرمایه‌گذاری می‌کردید در سال ۲۰۰۰ چه میزان پول داشتید.
مقایسه بازدهی انرون و شاخص S&P500 از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰
با توجه به عملکرد فوق العاده شرکت در این مدت بسیاری از کارکنان این شرکت بخشی یا تمام دریافتی زمان بازنشستگی خود را سهام دریافت کردند. همانگونه که از شکل زیر دیده می‌شود، بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ در پی ورشکستگی شرکت انرون قیمت سهام این شرکت از ۹۰ دلار به صفر دلار سقوط کرد و کسانی را که تمام سرمایه خود را در این سهم سرمایه گذاری کرده بودند با فاجعه مالی رو به رو کرد.
کاهش قیمت سهام انرون به صفر در مقایسه با نزول اندک شاخص S&P500
بسیاری دیگر از سرمایه‌گذاران نیز در نقاط مختلف جهان این درس مهم را با پرداخت بهایی گزاف آموخته اند:
تمام تخم مرغ ها را در یک سبد نگذارید یا به عبارت بهتر “سبد خود را متنوع کنید”
علاوه بر اینکه تشکیل سبد متنوع از دارایی از فاجعه احتمالی مالی جلوگیری میکند، می‌تواند بدون کاهش بازدهی سرمایه‌گذار، ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش دهد. لازم به ذکر است دو نوع ریسک در بازارهای مالی وجود دارد. ریسک سیستماتیک و ریسک غیر سیستماتیک. تنوع بخشی به سبد سرمایه‌گذاری می‌تواند ریسک غیر سیستماتیک را کاهش دهد اما نمی‌تواند ریسک سیستماتیک را از میان ببرد.
میزان کاهش ریسک سرمایه‌گذاری از طریق تشکیل سبد به همبستگی دارایی های انتخاب شده وابسته است. اگر دارایی های انتخاب شده کاملا همبسته باشند به این معنی که افزایش و یا کاهش در قیمت آنها کاملا همزمان و هم اندازه صورت بگیرد ریسک سرمایه‌گذاری کاهش پیدا نخواهد کرد. اما اگر دارایی های انتخاب شده کاملا همبسته نباشند، می‌توان بدون اینکه بازدهی سرمایه‌گذاری کاهش پیدا کند، ریسک را کاهش داد و این مهمترین نکته تشکیل سبدی از دارایی برای سرمایه‌گذاری است. به عنوان مثال دو سبد سرمایه گذاری با ترکیب دارایی های زیر را در نظر بگیرید:
این دو سبد می‌توانند به صورت بالقوه بازدهی نزدیکی داشته باشند، اما سبد شماره دو به دو دلیل اصلی به سبد شماره یک برتری دارد. سبد شماره دو هم تعداد دارایی بالاتری دارد و هم دارایی های آن همبستگی پایین تری داشته و در نتیجه ریسک پایین تری را متوجه سرمایه‌گذار میکند. دقت داشته باشید که در سبد شماره یک اگر اتفاقی در فضای اقتصاد بیفتد که صنعت پتروشیمی را تحت تاثیر قرار دهد، کل سبد سرمایه‌گذاری تحت تاثیر قرار می‌گیرد اما سبد شماره دو به مراتب کمتر تحت تاثیر مشکل صنعت پتروشیمی قرار خواهد گرفت.
از آنجا که شرکتهای سرمایه‌گذاری با سرمایه دیگران اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند، مایلند تا جایی که ممکن است ریسک را کاهش دهند و از این رو یافتن دارایی هایی که همبستگی کمتری با یکدیگر داشته باشند برای کاهش ریسک در تشکیل سبد تا حد ممکن، برای آنها امری حیاتی است. یکی از راه های کاهش ریسک و متنوع کردن سبد دارایی خرید صندوق شاخصی برای بخشی از یا تمامی سبد است.
صندوق سرمایه‌گذاری طلا چیست؟
صندوق‌های طلا نوعی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم در ذخایر طلا سرمایه‌گذاری می‌کنند. این یک روش سرمایه‌گذاری راحت است، زیرا برای ذخیره دارایی نیازی به ذخیره‌سازی فیزیکی کالا نیست. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک طلا، سرمایه‌گذاری‌هایی با پایان باز محسوب می‌شوند که بر اساس واحدهای ارائه‌شده توسط صندوق قابل معامله در بورس هستند. سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا نسبتا جدید به حساب می‌آیند و افراد زیادی به دنبال کسب اطلاعات درباره آنها هستند.
در این مقاله ما به توضیح متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ صندوق سرمایه‌گذاری طلا و مزایای و معایب آن می‌پردازیم. در ادامه همراه وبلاگ فانوس باشید.
هدف از ایجاد صندوق سرمایه‌گذاری طلا چیست؟
هدف اولیه این نوع سرمایه‌گذاری‌ها ایجاد ثروت در طول مدت سرمایه‌گذاری و ایجاد محافظی در برابر سقوط بازار است. به دلیل قیمت‌های متفاوت طلا، عملکرد سهام اصلی آن اغلب بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، حتی یک تغییر کوچک در قیمت جهانی طلا می‌تواند تغییرات اساسی در بازده سهام آن ایجاد کند. بازگشت بهترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا حتی می‌تواند از قیمت واقعی خود فلز گرانبها بیشتر شود که می‌تواند فرصت سودآوری را برای سرمایه‌گذاران ایجاد کند.
اگر سرمایه‌گذار صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک طلای بلندمدت (8 سال یا بیشتر) را انتخاب کند، بازده دریافتی بر اساس قیمت‌های طلای بازار فعلی متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ محاسبه می‌شود. اگر قیمت طلا در زمان بازخرید افزایش یابد، می‌تواند بازده قابل توجهی را ارائه دهد.
مزایای صندوق سرمایه‌گذاری طلا
سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا مزایای متعددی دارد. این‌ها عبارتند از:
مقدار سرمایه‌گذاری انعطاف‌پذیر
صندوق‌های طلا نسبت به طلای فیزیکی راحتی بیشتری را ارائه می‌دهند، زیرا به سرمایه‌گذار اجازه می‌دهد هر مقدار وجوهی را بر اساس نیاز خود خریداری کند. این موضوع به افراد با درآمد کم امکان سرمایه‌گذاری در این نوع صندوق‌ها را می‌دهد. در نتیجه این صندوق‌ها به جای خرید طلای فیزیکی که اغلب هزینه بسیار بالایی دارد، انعطاف‌پذیری بیشتری را به سرمایه‌گذار ارائه می‌دهد.
سرمایه گذاری با نقدشوندگی بالا
یکی دیگر از مزیت‌های صندوق سرمایه‌گذاری طلا، این است که می‌توان آن را در کوتاه مدت و بدون دردسر زیادی نقد کرد. معامله این وجوه آسان‌تر از انحلال انواع دیگر دارایی‌ها است، این مورد صندوق را برای محافظت در برابر یک حادثه پیش‌بینی نشده ایده‌آل میکند. همچنین، هیچ محدودیت کمتری برای مبلغ قابل بازخرید وجود ندارد و به فرد اجازه می‌دهد تا بر اساس نیاز مالی منحصر به‌فرد خود بازخرید شود. این وجوه را می‌توان در ساعات بازار هر روز کاری بازخرید کرد.
سرمایه‌گذاری ایمن
صندوق‌های طلا یکی از امن‌ترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری هستند، زیرا به طور دوره‌ای وضعیت این صندوق‌ها را نظارت و گزارش می‌دهد که می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا بازده آنها را اندازه‌گیری و پیش‌بینی کنند.
تنوع سبد سرمایه‌گذاری
صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا یک گزینه سرمایه‌گذاری عالی برای تنوع بخشیدن به سبد سرمایه گذاری و کاهش ریسک کلی بازار هستند. به عنوان یک دارایی فیزیکی، قیمت طلا ارتباط مستقیمی با سهام شرکت ندارد. سرمایه‌گذاران می‌توانند زمانی که سایر طبقات دارایی ضعیف عمل می‌کنند، ریسک بازار را به حداقل برسانند.
ایمنی بیشتر از طلای فیزیکی
صندوق‌های طلا سرمایه‌گذاری‌های الکترونیکی هستند که زحمت ذخیره‌سازی طلای فیزیکی را از بین می‌برند. به دلیل شکل غیر مادی آن، یکی از امن‌ترین جایگزین‌ها برای سرمایه‌گذاری در دارایی فیزیکی موجود در بازار امروز است.
خرید با قیمت اصلی
آیا تا به حال متوجه شده‌اید که قیمتی که برای ساخت زیورآلات طلا می‌پردازید بسیار بیشتر از قیمت واقعی طلا است؟ زیرا جواهرساز در هنگام ساخت آن هزینه‌های مختلفی را اضافه میکند و قیمت نهایی را افزایش می‌دهد. اما در مورد صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا، قیمت شفاف است. این قیمت همیشه با قیمت داخلی طلا مطابقت دارد.
هزینه‌های ذخیره‌سازی کمتر
همانطور که گفتیم، ذخیره طلای فیزیکی یکی دیگر از مشکلات است. به دلیل ترس از سرقت نمی‌توانید متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ مقادیر زیادی طلا را در خانه خود ذخیره کنید. در حالی که صندوق‌های بانکی گزینه خوبی محسوب می‌شوند، اما بسیار گران هستند. دقیقا اینجاست که شما متوجه مزیت صندوق سرمایه‌گذاری طلا می‌شوید، زیرا در واقع شما واحدهای الکترونیکی طلا را در اختیار دارید. طلای فیزیکی معادل در خزانه‌هایی با ایمنی بالاتر ذخیره می‌شود. از طرفی در این خزانه‌ها بررسی‌های منظمی صورت می‌گیرند، از این‌رو طلای فیزیکی شما از سرقت یا مفقود شدن در امان می‌ماند.
هنگام سرمایه‌گذاری در صندوق طلا، به نکات زیر دقت کنید🧐:
بازده کمتر
بر خلاف سهام، طلا ممکن است بازده فوق‌العاده بالایی به شما ندهد. اساسا در طول بحران بازار، سرمایه‌گذاری در طلا به دلیل نیاز به پناهگاه امن‌تر انجام می‌شود. به محض متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ اینکه سرمایه‌گذار اعتماد خود را به دست آورد، ممکن است به گزینه‌های پرریسک‌تر مانند سهام و اوراق قرضه روی بیاورد. بنابراین ممکن است طلا گزینه بلندمدتی برای خلق ثروت در نظر گرفته نشود.
رفتار فصلی
طلا مستعد واکنش فصلی است، یعنی تنها در دوره‌های ناامنی در بازار بازده نسبتا بالاتری را به همراه دارد. در همه زمان‌های دیگر، ممکن است متوجه شوید نسبت به سرمایه‌گذاری‌های دیگر غیر قابل پیش‌بینی‌تر است. در چنین سناریویی، طلا یک پوشش بیمه است تا فرصتی برای سرمایه‌گذاری و در واقع این رفتارهای دوره‌ای جزو معایب صندوق سرمایه‌گذاری طلا محسوب می‌شوند و باید به آنها دقت کنید.
مشکلات متنوع‌سازی
گاهی اوقات، از سرمایه‌گذاران خواسته می‌شود که به طلا تنوع دهند تا ریسک کلی پرتفوی (سبد سرمایه‌گذاری) را پخش کنند. با این حال، طلا ممکن است یک طبقه دارایی ایده‌آل برای تنوع پرتفوی نباشد. به ویژه برای سرمایه‌گذارانی که دارای پرتفوی‌های کوچک تا متوسط هستند. این به دلیل ظرفیت کم بازگشت بهینه طلا در مقایسه با سایر دارایی‌ها است. با این حال برای پرتفوی‌های بزرگ، ممکن است به طلا به عنون سرمایه بدون ریسک نگاه نشود و آن را به عنوان هدف اصلی سرمایه گذاری انتخاب نکنند.
تخصیص پویای پورتفوی
به طور کلی طلا دارایی بدی محسوب نمی‌شود. ممکن است شما در نظر داشته باشید که بخشی از پورتفوی خود را به آن اختصاص دهید. با این حال، تنها چیزی که در مورد آن وجود دارد، تاکتیکی بودن است. در طول رکود بازار، ممکن است به تخصیص پرتفوی بالاتر به طلا فکر کنید. برعکس، با بهبود بازار، سعی کنید تخصیص‌های خود را به طبقات دارایی بهتر تغییر دهید. یک رویکرد پویا می‌تواند به شما در بهره بردن از مزایای سرمایه گذاری در طلا کمک کند.
نتیجه‌گیری
در حال حاضر در ایران چندین صندوق سرمایه‌گذاری طلا از جمله گوهر، عیار و زر وجود دارند. سازمان بورس نیز صندوق طلا ارائه می‌دهد و قوانین مخصوص به خود را دارد. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم برای متنوع‌سازی سرمایه خود از این صندوق‌های مفید بهره ببرید و در صورت کمبود اطلاعات با یک مشاور مالی مجرب مشورت کنید.
اگر هنوز اپلیکیشن خودتان را آپدیت نکرده اید از دو لینک زیر نسخه های جدید را از گوگل پلی و بازار دریافت کنید😊
متنوع کردن (diversification) سبد سرمایه گذاری و مزایای آن
متنوع کردن سبد سرمایه گذاری به معنی داشتن تعداد بیشتری از سهام یا انواع دارایی در سبد سرمایه‌گذاری است. افراد با تجربه و متخصص و همچنین شرکت های سرمایه گذاری همواره برای سرمایه‌گذاری تشکیل سبد (Portfolio) می‌دهند و هیچگاه کلیه سرمایه خود را بر روی یک دارایی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. در حقیقت متنوع کردن سبد سرمایه‌گذاری مصداق ضرب المثل همه تخم مرغ ها را در یک سبد نگذاشتن است. دو دلیل اصلی برای متنوع کردن سبد سرمایه‌گذاری وجود دارد:
۱) جلوگیری از فاجعه
متنوع سازی سبد سرمایه گذاری از بازدهی های بسیار منفی یا حتی فاجعه بار جلوگیری میکند. اگر تمام سرمایه در یک دارایی سرمایه‌گذاری شود و اتفاق بدی برای آن دارایی بیفتد ممکن است نه تنها تمام سودی که از دارایی عاید شده از میان برود بلکه زیان سنگینی را متوجه سرمایه‌گذار کند.
شرکت انرون (Enron) در آمریکا در دهه ۹۰ میلادی به کارمندان بازنشسته خود پیشنهاد میداد تا در ازای دریافت وجه بازنشستگی سهام شرکت را دریافت کنند. شرکت انرون از موفق ترین شرکتهای آمریکایی در آن دوران بود و در بازه سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ به صورت متوسط سالیانه ۲۷ درصد بازدهی برای سرمایه‌گذاران داشته که در مقایسه با شاخص S&P500 که از مهمترین شاخص های بازار بورس آمریکاست و در همین بازه به صورت متوسط سالیانه ۱۳ درصد بازدهی داشته بود، بسیار بهتر عمل کرده بود. برای درک بهتر این موضوع نمودار زیر نشان می‌دهد که اگر شما یک دلار در سال ۱۹۹۰ در انرون و یک دلار در S&P500 سرمایه‌گذاری می‌کردید در سال ۲۰۰۰ چه میزان پول داشتید.
مقایسه بازدهی انرون و شاخص S&P500 از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰
با توجه به عملکرد فوق العاده شرکت در این مدت بسیاری از کارکنان این شرکت بخشی یا تمام دریافتی زمان بازنشستگی خود را سهام دریافت کردند. همانگونه که از شکل زیر دیده می‌شود، بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ در پی ورشکستگی شرکت انرون قیمت سهام این شرکت از ۹۰ دلار به صفر دلار سقوط کرد و کسانی را که تمام سرمایه خود را در این سهم سرمایه گذاری کرده بودند با فاجعه مالی رو به رو کرد.
کاهش قیمت سهام انرون به صفر در مقایسه با نزول اندک شاخص S&P500
بسیاری دیگر از سرمایه‌گذاران نیز در نقاط مختلف جهان این درس مهم را با پرداخت بهایی گزاف آموخته اند:
تمام تخم مرغ ها را در یک سبد نگذارید یا به عبارت بهتر “سبد خود را متنوع کنید”
علاوه بر اینکه تشکیل سبد متنوع از دارایی از فاجعه احتمالی مالی جلوگیری میکند، می‌تواند بدون کاهش بازدهی سرمایه‌گذار، ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش دهد. لازم به ذکر است دو نوع ریسک در بازارهای مالی وجود دارد. ریسک سیستماتیک و ریسک غیر سیستماتیک. تنوع بخشی به سبد سرمایه‌گذاری می‌تواند ریسک غیر سیستماتیک را کاهش دهد اما نمی‌تواند ریسک سیستماتیک را از میان ببرد.
میزان کاهش ریسک سرمایه‌گذاری از طریق تشکیل سبد به همبستگی دارایی های انتخاب شده وابسته است. اگر دارایی های انتخاب شده کاملا همبسته باشند به این معنی که افزایش و یا کاهش در قیمت آنها کاملا همزمان و هم اندازه صورت بگیرد ریسک سرمایه‌گذاری کاهش پیدا نخواهد کرد. اما اگر دارایی های انتخاب شده کاملا همبسته نباشند، می‌توان بدون اینکه بازدهی سرمایه‌گذاری کاهش متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ پیدا کند، ریسک را کاهش داد و این مهمترین نکته تشکیل سبدی از دارایی برای سرمایه‌گذاری است. به عنوان مثال دو سبد سرمایه گذاری با ترکیب دارایی های زیر را در نظر بگیرید:
این دو سبد می‌توانند به صورت بالقوه بازدهی نزدیکی داشته باشند، اما سبد شماره دو به دو دلیل اصلی به سبد شماره یک برتری دارد. سبد شماره دو هم تعداد دارایی بالاتری دارد و هم دارایی های آن همبستگی پایین تری داشته و در نتیجه ریسک پایین تری را متوجه سرمایه‌گذار میکند. دقت داشته باشید که در سبد شماره یک اگر اتفاقی در فضای اقتصاد بیفتد که صنعت پتروشیمی را تحت تاثیر قرار دهد، کل سبد سرمایه‌گذاری تحت تاثیر قرار می‌گیرد اما سبد شماره دو به مراتب کمتر تحت تاثیر مشکل صنعت پتروشیمی قرار خواهد گرفت.
از آنجا که شرکتهای سرمایه‌گذاری با سرمایه دیگران اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند، مایلند تا جایی که ممکن است ریسک را کاهش دهند و از این رو یافتن دارایی هایی که همبستگی کمتری با یکدیگر داشته باشند برای کاهش ریسک در تشکیل سبد تا حد ممکن، برای آنها امری حیاتی است. یکی از راه های کاهش ریسک و متنوع کردن سبد دارایی خرید صندوق شاخصی برای بخشی از یا تمامی سبد است.
دیدگاه شما